KIZIM SENİN SÜTKARDEŞİN BİR KÖPEK :0

Evde artık baş başaydık;Cenk,Ben,NiL ve ZaZ. Cenk işe gitmeden,ben sabah erkenden NiL'i emzirip ZaZ'la 1-1.5 saat kadar yürüyüşe çıkıyorum . Zaten 2 saatte bir emzirmem gerektiği için anca yetiyor zaman. ZaZ'ı sabah  yürüyüşe çıkarmazsam bütün gün beni yiyor,dibimden ayrılmıyor, gözümün içine bakıyor "ne zaman çıkacağız" diye, çok pis vicdan yaptırıyor insana. Hele bir de onu gezdirdiğim saatlerde kucağımda NiL varsa burnuyla NiL'i itmeye çalışıyor kucağımdan "onu bırak beni gezdir" diyor resmen. Hem NiL'i kıskanmasın diye, hem de ben zayıflamak istediğim için seve seve her sabah çıktık yürüyüşlere. Ama ona ayırdığım zaman yetmiyordu ZaZ'a, sürekli kucağımda birini görmeye alışık değildi. Ne zaman NiL'i emzirmek için otursam diğer göğsüme de o çıkmaya çalışıyordu. Çıldıracak gibi oluyordum; bir göğsümde daha karnımdan yeni çıkmış pamuklara sardığım 3.300'lük narin bebem , diğer göğsüme tırmanan 40 kilo olduğunun farkında olmayan kendini bebekle bir tutan şuursuz köpeğimiz ZaZ. Gerçekten çok şuursuzdu. İlk günler sakin davranmaya çalıştım pabucu dama atılmış gibi hissetmesin,kıskanmasın diye ama başa çıkamıyordum.Artık eve gelen misafirler onunla ilgilenmiyor herkes NiL'le ilgileniyordu.Bir ara cidden artık kıskançlıktan çatlayıp ölecek sandım. Sürekli dibimde beraber emziriyoruz, beraber altını değiştiriyoruz,beraber uyutuyoruz 1 saniye bile ayrılmıyor dibimden. NiL'le ilgilenmem gerekirken paçamdan çekiyor,üstüme çıkıyor,beni yalıyor,ağlıyor artık dayanamayıp bağırıyordum. Bu sefer korktuğum başıma geldi depresyona girdi,küstü öyle sessizce yattı tüm gün ve yüzüme baktı üzgün üzgün hep, çok içim kıyılıyordu ama elimden geleni yapıyordum bildiğin 2 çocuk annesi gibiydim hiç bir farkı yok. Artık zamanla durumu kabullenmeye başladı o da,ben de. Biraz küs biraz barışık geçiriyorduk günleri. Bu arada her gün NiL'i 2 saatte bir emzirmek dışında, 150 ml kadar süt sağıp hergün 1 tane buzluğa atıyordum. İleride iş olur, güç olur, hasta olurum, bir şey olursa ya da ek besinlerinde mamalarına katarım diye stok yapmaya başlamıştım. Birgün birkaç saatliğine işim vardı dışarı çıkacaktım anneme bırakıp ama hiç biberondan süt vermemiştim içecek miydi bilmiyordum. Bir tane çıkarayım da deneyeyim dedim çıkardım buzluktan,süte bir koku sinmiş,çözemedim ilk başta,kokladım aradım taradım sonra anladım ki yeni aldığım buz kalıbının plastik kokusu sinmişti.Tek tek bütün sütleri açtım baktım hepsinde aynı koku. Buzluğun bir gözünü doldurmuştum. Nasıl moralim bozuldu anlatamam iki arada bir derede sağdığım sütler çöpe mi gidecekti? İşte tam o an ZaZ'la göz göze geldik. Yalanarak bana "plastik kokusunu sorun etmeyeceğini" anlatmaya çalışıyordu sanırım. Sokakta gezerken sanki hiç evde yemek vermiyormuşuz gibi bayat ekmeklere saldırıp çamurlu suları içmeye çalışan köpek benim sütüme hayır demezdi herhalde. Hemen bir poşet sütü çözüldükten sonra döktüm mama kabına. Kana kana içti anasının  sütünü.Yavrum benim zaten hiç anne sütü almadan anasından koparmışlardı veletler onu. O eksikliğini tamamlamış olduk. O günden sonra NiL'i emzireceğim zaman günde 1 tane de ZaZ'a sütümden vermeye başladım. Artık SÜT KARDEŞ  olmuşlardı.Umarım NiL ileride köpeğiyle sütkardeş olmayı sorun etmez,ona uygun bir dille bu durumu açıklayacağım ya da ne açıklayacağım, hazır yazmışım direk bu linki yollarım okur  :) Ama ç
ok eğlenceliydi bu durum. Ve artık arada ki buzlar erimeye başlamıştı. ZaZ artık NiL'i kucağımdan itmiyor aksine yalamak istiyordu. Artık bu durumdan onun da payına düşen birşey olduğu için sakince sırasını bekliyordu. Hatta bu durum ek besinlerden sonra daha da süper bir boyuta ulaştı. NiL doyduktan sonra artan mamalarını ZaZ'a veriyorduk. O mamasını yerken ZaZ başında sabırla sonuna kadar bekliyordu ve sonunda illa ki bir kaşık da olsa birşey kalıyordu onun payına. Ve bu durum yüzünden NiL'e inanılmaz bir saygı duymaya başladı.Sanki onu besleyen NiL'di.Benim sütüm ve NiL'in ultra organik mamalarının artığı yüzünden ZaZ iyice palazlandı ve yine Cenk'in diline düştük, " Zeynep bu köpek hiç ölmeyecek bu beslenmeyle 38 yaşına kadar yaşayacak,ben sana söyleyeyim" diyordu. Geçekten doğru söylüyordu. bizden iyi besleniyordu. Ama olsun sütüm, helal olsun evlatlarımaaaa :) Saksı değilim ben bir köpeğin süt annesiyim, en çok bana soracaksınız ;) (Umarım bu yüzden Show habere çıkmam,baştan söylüyorum vallaha da billaha da çıkmam)